Herşeyden sıkıldım,
Bildiğim tanıdığım herkesten sıkıldım,
Senden, ondan, bundan bıktım,
Herkesten, kendimden usandım.
Yarıkların içinde güneş düşmüyor önüme,
Yıldızları rehber alamıyorum
Bulut yağmur pusu sis kör kütük dağınık,
Unutulmak istiyorum hiç var olmamış kadar,
Düşüncelerim zangırdıyor, kalbim kızışıyor,
Kalkıp tekrar masanın başına yürüdüm,
Pencereye uzandım aşağı baktım sonra yukarı,
Esnedim hafif hafif kenarlarına tutunup pencerenin,
Serin bir gece bıraktım kendimi öylece,
Yaprak gibi hafiftim -bir öte süzülme meselesi,
Rüzgarlar geçip gidiyor tenimin yamaçlarından ince çizikler atarak,
Bir donanıma bir sisteme bağlanıyormuş gibi hissettim,
Neuromancer mantarlar sardı her yanımı,
Bir kez daha var olmak istediğimden hiç emin değilim dostum.
Beni kapının arkasında bırakma.
Üstüne başına dikkat et, tribe girme.
Sandalyeler tasarla, kendini sistemsiz bırakma.
Su iç.
Tüm düşmanlıklara düşmanız unuttun mu?
Kırıksın işte tam sebebi bu.
Söndür ateşleri sabah oldu.
